Druga część filmu. Pokazuje przemianę zachodzące w Iwanie Groźnym, który w pierwszej części został sportretowny jako idealistyczny i pełen dobrych chęci władca. Od czasu nieudanego zamachu na jego życie, w którym ginie otruta jego żona, i zdrady jego przyjaciela kniazia Kurbskie Iwan zmienia się w podejrzliwego samotnika. Jego jedynym
ruscy zwineli niemcom kolorową taśmę żeby ją nakręcić
efekt niesmowity i jeszcze ta muzyka prokofieva - cudo!
Pewnie czytałam wcześniej obsadę tego filmu na złej stronie; wynika z niego, że rolę Eufrozyny odgrywała Jelena Ponsowa, nie Serafima Birman. Przejrzałam filmografię tej aktorki na jednej ze stron Runetu i przez dłuższy czas tłumaczyłam sobie, że Birman w 1958 miała mieć angaż w teatrze - co było zresztą niedalekie od...
więcejTrzecia odsłona „kronik historycznych” Eisensteina (po „Aleksandrze Newskim” i pierwszej części „Iwana Groźnego”). Najsłynniejsza z nich, bo przetrzymana przez cenzurę, aż do czasów pełnej odwilży. Film „zapółkowano”, gdyż zbyt otwarcie podejmował dyskurs władzy. Mimo że...
więcej