Racja i każdy zasługuje na szacunek,miłość i szczęście.Dziś szczerze to trudno znaleźć takiego serdecznego przyjaciela,co będzie z nami na dobre i złe,zawsze miał czas i służył radą,bo większość ma ukryty cel by zadawać się z drugą osobą albo robią jak wszystko dla poklasku czy zdobywając poprzez to więcej fanów:(

"Racja i każdy zasługuje na szacunek, miłość i szczęście" czegoś tak głupiego dawno nie słyszałem. Moim zdaniem coraz więcej ludzi właśnie na żadne z powyższych nie zasługuje, szczególnie szacunek. Są chamscy, żerują na czyjejś krzywdzie, idą po trupach, nie liczą się z nikim. W dobie pogoni za pieniądzem, karierą i statusem takich osób jest coraz więcej, więc no sorry ale kurvva nie każdy zasługuje na powyższe...

No dobra ale większość zasługuje bo zazwyczaj życie kopie po dupie tych dobrych ludzi którzy nie okradają nikogo,nie robią nikomu krzywdy i nie każą rodzić zmeformowanego dziecka każdej kobiecie jak pisiary ale Polska cofa się do średniowiecza i już nic na to nie poradzimy:(

Nie powinniśmy oceniać książki po okładce i tule w tym temacie:-)

Tutaj rocznik 95. Więc jeszcze z dekadę temu byłam w tym wieku. To jest prawda o dorastającym życiu? Chyba nielicznych nastolatków, bo wybacz, ale wiele z nich nie wysłałoby żadnemu chłopakowi czy dziewczynie, którzy im się podobają takiej wiadomości, nawet przez przypadek, tym bardziej nie zrobiłaby tego dziewczyna taka, jak N (wiem coś o tym, bo sama przechodziłam przez probem z socjalizacją). Bo z natury nie przyznajemy się do swoich potrzeb seksualnych. A tym bardziej nie wsiadłoby do auta nieznanego gościa. Mnie by zjadł wstyd i upokorzenie. Zresztą, czy on był chamem? Dziewczyna napisała mu, że chce się z nim przespać w magazynie na tyłach sklepu, chłopak wziął ją więc za zupełnie inną osobę. Ona udawała, on poczuł się oszukany. Doskonale też wiedziała, że wyszedł z poprawczaka, znali się tylko z widzenia... I tak, jak byłam w jej wieku, podobali mi się różni chłopcy, wiem jak to jest chcieć być przez nich zauważoną, że czasem każdemu odwala na czyimś punkcie tak mocno, że z trudem radzi sobie z tymi emocjami... ale tak jest przez całe życie, jakoś nie zauważyłam, żebym teraz nie miała podobnych rozterek i roztargnienia w głowie, kiedy ktoś mi się podoba, a przecież swoje lata już mam... Wydaje mi się (mam nadzieję), że większość nastolatek od razu połapałby się, że jeśli chłopak zarywa do ciebie przez "jesteś słodka, spotkajmy się" po tym, jak wysłałaś mu taką, a nie inną wiadomość, to raczej wiedziałabyś, z jaką osobą masz do czynienia i że należy wiać, jeśli nie jest to pożądany skutek (mam nadzieję). Bohaterka tego filmu to wyjatkowy przypadek, niestabilna matka zrobiła jej sieczkę w głowie, straciła ojca, brata, a potem najlepszą przyjaciółkę, została sama, nie miała celu w życiu, postępowała irracjonalnie. W dodatku za takie odzywki do nauczyciela już dawno miałaby przesrana, nie mówiąc już o ogólnym szacunku do drugiego człowieka. Tego chłopaka też trakotwała źle. Film jednak całkiem przyjemny, chociaż na końcu mocno uproszczony.